استخراج و شناسایی بتاگلوکان و افزایش آن به عنوان یک افزودنی به داروی ضدسرطان با استفاده از نانوفناوری

. در این پژوهش از یک منبع جدید قارچی، با نام اسکلروتینیا اسکلروتیوروم که یک نوع بتاگلوکان با نام اسکلروگلوکان را ترشح می‎‎کند، برای سنتز اسکلروگلوکان استفاده شده است. برای بهینه سازی محیط کشت مایع این قارچ اقدام به ساخت هفت محیط کشت مایع متفاوت شد، تا بهترین محیط برای رشد قارچ و تولید اسکلروگلوکان با بازده بالا انتخاب گردد. محیط کشت مایع انتخابی برای رشد قارچ شامل منبع کربن، فسفر، نیتروژن، گوگرد و عناصر واسطه است. با تغییر میزان و نوع منبع کربن، نیتروژن و تغییر درجه حرارت و سرعت هوادهی و همچنین ph محیط کشت، بازده تولید اسکلروگلوکان به میزان 17 درصد بالا برده شد. در ادامه اقدام به استخراج و جداسازی اسکلروگلوکان توسط روش اتانولی از محیط کشت مایع رشد قارچ شد. آنالیز رسوب استخراجی با استفاده از دستگاه های ft-ir و hplc مورد بررسی و تایید قرار گرفت. با توجه به خواص دارویی متنوع اسکلروگلوکان و ارزشمند بودن این دارو، اقدام به بارگذاری آن بر روی سامانه های مختلف نانوذرات سیلیکای هگزاگونالی شد. این سامانه ها شامل سیلیکا بدون آمین و لود شده با 3- آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان می باشد، که در سامانه sba-15 راندمان بارگذاری نزدیک به 40 درصد و رهایش تجمعی به میزان 55 درصد مشاهده شده است. در سامانه nh?-sba-15 مقدار 60 درصد دارو بارگذاری شد سپس آزاد سازی آن در محیط شبیه سازی بدن (sbf) بررسی گردید و میزان 72 درصد از داروی لود شده در محیط sbf و دمای 35 درجه سانتیگراد آزاد گردید. همچنین بررسی میزان داروی آزاد شده برای هر دو سامانه، در هر مرحله با استفاده از دستگاه uv-vis صورت گرفت.